Terapia integracji sensorycznej przeznaczona jest dla dzieci, u których występują nieprawidłowości w zakresie odczuwania, rozpoznawania, rozumienia i porządkowania informacji przekazywanych przez zmysły. SI jest terapią indywidualną, prowadzoną z dzieckiem mającym trudności w adekwatnej interpretacji bodźców zmysłowych i reakcji na nie po przeprowadzeniu diagnozy. Zajęcia odbywają się w specjalnie do tego celu przygotowanej sali z użyciem sprzętu i pomocy do integracji sensorycznej. Terapia integracji sensorycznej ma formę aktywnej zabawy ruchowej w czasie której dziecko uczy się jak porządkować i organizować różnorodne bodźce docierające do niego przez zmysły ze świata zewnętrznego. Łączenie w sposób kontrolowany ruchu z doznaniami sensorycznymi ma na celu poprawę mechanizmów uczenia się i zachowania. W zależności od stopnia zaburzeń integracji sensorycznej zajęcia odbywają się 1 lub 2 razy w tygodniu, czas ich trwania to 50 minut. Terapeuta SI dokonuje oceny rezultatów terapii w oparciu o obserwację zachowań dziecka oraz przez okresowo wykonywane testy.
Ocena procesów integracji sensorycznej jest niezbędna do podjęcia efektywnej terapii. Obejmuje 2 spotkania z rodzicami oraz badanie dziecka, które odbywa się zwykle podczas 1 spotkania. Diagnoza zaburzeń integracji sensorycznej składa się z kilku etapów.
- Etap I – Wywiad z rodzicami. Terapeuta pyta o powód zgłoszenia dziecka na badania integracji sensorycznej i prosi o opisanie niepokojących ich zachowań.
- Etap II – Rodzice wypełniają kwestionariusze dotyczące rozwoju sensorycznego dziecka i jego potrzeb sensorycznych. Stanowią one uzupełnienie wywiadu.
- Etap III – Terapeuta przystępuje do przeprowadzenia prób klinicznych i testów integracji sensorycznej. Po przeprowadzeniu badań następuje analiza wyników kwestionariuszy, prób klinicznych, testów i postawienie diagnozy.
- Etap IV – Rodzice otrzymują pisemną ocenę procesów integracji sensorycznej. Terapeuta omawia z rodzicami wyniki badań oraz przekazuje zalecenia do pracy z dzieckiem w domu.
